บ้าน…ฉากชีวิตคนละคร ครูแอ๋ว อรชุมา ยุทธวงศ์
เพราะโลกนี้คือละครโรงใหญ่ มีบทบาทมากมายให้เราต้องแสดง ไม่ว่าจะเป็นบทที่เราเลือกหรือบทที่เราไม่ได้เลือก ก็ดูเหมือนว่าหน้าที่เพียงหนึ่งเดียวของเรา คือการแสดงทุกบทบาทของเราให้ดีที่สุด โดยไม่ได้มีสิ่งใดรับประกันว่า เมื่อเรื่องราวของเราปิดฉากลง รางวัลที่รออยู่จะเป็นเสียงปรบมืออย่างกึกก้องจากผู้ชม การจารึกชื่อเป็นที่จดจำในประวัติศาสตร์ หรืออาจจะเป็นเพียงการถูกลืม…ให้ลบเลือนหายไปจากความทรงจำ ไม่ต่างกับตอนจบของโศกนาฎกรรมอันแสนเศร้า